Plantreis blog: Jeruzalem

Hakima neemt deel aan de Plantreis die gaande is van 9-18 februari 2019. Zij maakt foto’s en schrijft stukjes, die wij met jullie mogen delen!

Dag 3

Jeruzalem

Palestijnen kunnen niet zomaar afreizen naar Jeruzalem. Je hebt namelijk een vergunning nodig om de stad in te kunnen. De vergunning is enkel geldig voor het afgegeven doel. Dus als je naar het ziekenhuis moet, kan je alleen dat doen. Je kunt dus niet gaan winkelen of iets anders doen. Palestijnen kunnen niet met de auto naar Jeruzalem maar moeten te voet via checkpoint 300. Een auto huren in Jeruzalem kan dus ook niet.

Veel Israëlische vlaggen in de oude stad

De oude stad

In Jeruzalem krijgen we een alternatieve tour waarbij de gids ons meeneemt door de oude stad. Je ziet direct als je de oude stad binnen stapt de overgenomen woningen van Palestijnen door de Israëlische kolonisten. Het plaatsen van de Israëlische vlag is daar een duidelijk teken van en deze zie je veel in de oude stad. De Palestijnen proberen op allerlei soorten manieren hun woningen te behouden en ruimtegebrek op te vangen nu zij niets met cement mogen bouwen.

Camera’s houden alles in de gaten

Camera’s houden alles in de gaten

Dit gedeelte van de stad wordt ook door de Israëlische soldaten op allerlei manieren in de gaten gehouden, door onder andere camera’s en het plaatsen van soldaten op bepaalde punten. Daarnaast zijn er ook privé-beveiligers die de ogen zijn van de Israëlische autoriteiten. Tijdens de Tour komen we uit op een dak waar deze beveiligers zich ophouden tijdens een dienst. Op een van de deuren van deze posten staat in het Arabisch geschreven dat Joodse meisjes alleen voor Joodse jongens zijn en dat Palestijnse jongens uit hun buurt moeten blijven. Zo ver gaat deze scheiding.

Lunch bij de YMCA

Na de tour door de oude stad lunchen we op het hoofdkwartier van de YWCA Oost-Jeruzalem. Hier krijgen we een korte presentatie over het centrum. Hier bevindt zich het enige zwembad van geheel Oost-Jeruzalem. In dit centrum krijgen vooral jongeren de kans zich te ontwikkelen op cultureel en sportief vlak.

Israëlische nederzettingen

We vervolgen onze tour langs Israëlische nederzettingen. Vaak zijn de woningen gratis of goedkoop voor Israëliërs. Op deze wijze nemen ze zoveel mogelijk grond over. De huizen zijn netjes en de omgeving is mooi ingericht. Ons wordt verteld dat sommige nederzettingen in woestijn-gebied zijn gevestigd, maar dat er alles aan wordt gedaan om het groen te houden. Dus water zal hiervoor niet bespaard worden. Dit in tegenstelling tot de Palestijnse gebieden waar soms weinig tot geen toegang is tot goed en schoon water.

Bedoeïenen-dorp

We vervolgen onze dag en bezoeken een Bedoeïenen-dorp genaamd Khan al-Ahmar. Dit dorp heeft gestreden bij de rechtbank om zich op hun eigen grond te mogen blijven vestigen, ze hebben gelijk gekregen maar blijven problemen houden met de kolonisten en de Israëlische autoriteiten. Ze krijgen geen vergunning voor het bouwen van een school van cement. Palestijnen mogen niets met cement bouwen. Dus hebben ze dit op een creatieve manier opgelost. Deze school is gebouwd omdat de kinderen iedere dag 23km naar school moesten lopen en om er zeker van te zijn dat kinderen onderwijs krijgen.

Israëlische kolonisten zullen er alles aan doen om het de bedoeïenen moeilijk te maken. Ze beschuldigen de bedoeïenen bijvoorbeeld van het stelen van hun grond, zodat de soldaten langs gaan om ze te intimideren en te bedreigen. Gedoneerde speelgoed werd door het Israëlische leger weggehaald na een tip van Israëlische kolonisten.
Het hebben van elektriciteit is verboden, terwijl de Joodse nederzettingen niet alleen elektriciteit hebben maar ook zwembaden en allerlei andere voorzieningen. Ze zitten tussen elektriciteitspalen, maar mogen er geen gebruik van maken! Ik blijf het moeilijk vinden om dit allemaal te zien en te horen. De mensen blijven desondanks hoop houden.

Ik blijf het moeilijk vinden om dit allemaal te zien en te horen. De mensen blijven desondanks hoop houden.
— Hakima